پس از مدتی رکود و کم‌رنگ شدن هیجان والیبال میان مردم کشورمان، دوباره شور و شوق تماشای مسابقات والیبال در جامعه موج می‌زند؛ جریانی تازه که رد پای روبرتو پیاتزا، سرمربی جدید و با‌تجربه ایتالیایی تیم ملی ایران، در آن کاملاً مشهود است. تیم ملی ایران این روزها برای راهیابی به دور نهایی لیگ ملت‌های ۲۰۲۵ کار سختی در پیش دارد و باید هر دو مسابقه باقی‌مانده خود برابر فرانسه و بلغارستان را با نتیجه ۳ بر صفر یا ۳ بر یک به سود خود پایان دهد؛ مأموریتی دشوار که شانس تحققش کم است، اما نقطه عطف اصلی این فصل، بازگشت امید و علاقه مردم به تیم ملی والیبال است.

در حقیقت، لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۲۵ نه به خاطر شکست غول‌های این رشته یا صعود به جایگاه‌های بالا، بلکه برای ثبت یک اتفاق ویژه در ذهن‌ها ماندگار شده: جان گرفتن دوباره ظرافت والیبالی که در سال‌های گذشته رو به فراموشی رفته بود. پایین آمدن سطح بازی‌ها و کم‌انگیزگی بازیکنان باعث شده بود مردم تا حد زیادی علاقه‌شان به والیبال را از دست بدهند، اما نشانه‌هایی از تغییر تدریجی پیدا شده است؛ تغییری که پیاتزا با تفکری متفاوت و برنامه‌ای هدفمند کلید زده است.

اینجا صحبت‌های چند ماه پیش مرد ایتالیایی، در نخستین کنفرانس خبری‌اش در بهمن ۱۴۰۳، معنای دیگری پیدا می‌کند. همان زمانی که گفت: «می‌شود بسیاری از چیزها را از نو ساخت؛ دلیل پذیرفتن این مسئولیت همین بود. من بار دیگر می‌خواهم کاری کنم نگاه دنیا به والیبال ایران تغییر کند، همان‌طور که ولاسکو این مسیر را هموار کرد. من از تجربه او الهام گرفتم و آمده‌ام تا اتفاقات جدید را رقم بزنم.»

انتخاب پیاتزا توسط فدراسیون روی اصول حرفه‌ای و شناخت واقعی از امکانات و نیازهای موجود صورت گرفت؛ تصمیمی که حالا نتایجش قابل لمس است. تا اینجای رقابت‌ها، ایران در لیگ ملت‌های ۲۰۲۵، ده بار به میدان رفته که نتیجه آن پنج برد و پنج باخت بوده است. اگرچه نتایج روی کاغذ درخشان نیست، اما کیفیت بازی‌ها و روحیه تیم شبیه گذشته‌های نه‌چندان دور نیست و می‌توان امید بالایی به آینده داشت. نباید فراموش کرد که تیم ملی روزهای پرتلاطمی را پشت سرگذاشته: شرایطی که به واسطه جنگ‌های ۱۲ روزه و محدودیت‌های پروازی، حتی امکان بازگشت ملی‌پوشان به کشور را پس از دو هفته نخست رقابت‌ها سلب کرده بود.

در همین مدت کوتاه، پیاتزا موفق شد در میان بازیکنان و جامعه والیبال، جایگاهی ویژه برای خود دست و پا کند. اکنون تیم ملی فقط باید تمرکزش را در دیدار مقابل فرانسه و بلغارستان حفظ کند؛ اگر بر اساس محاسبات و نتایج قبلی شانس صعود کم به نظر برسد، شور و اشتیاقی که به تیم بازگشته و تأثیر رهبر ایتالیایی، نکته کلیدی این روزهاست.

پیاتزا خطاب به بازیکنانش بر این نکته تأکید دارد که «فراموش کنید نتیجه چه می‌شود یا چه محاسباتی در جدول رخ می‌دهد؛ مهم این است که بازی به بازی بهتر و قدرتمندتر شوید و از والیبال لذت ببرید.» حتی در یک ویدیو که مدت کوتاهی پیش منتشر شد، دیده شد پیاتزا در حالی‌که سایر اعضای تیم مشغول صرف شام بودند، روی زمین نشسته و حریفان بعدی را بادقت آنالیز می‌کند؛ تصویری که از جدیت و اشتیاق یک مربی بین‌المللی حکایت دارد.

حقیقت این است که برای درخشش در میادین بین‌المللی، ورزش ایران به افراد با اعتبار و تاثیرگذار جهانی نیاز دارد. امروز والیبال ایران پس از سال‌ها افت، مجدداً به کمک یک مربی شناخته‌شده و خوش‌سابقه احیا شده و امیدها به بازگشت تیم به سطح اول جهان جان گرفته است.

میلاد تقوی، رئیس فدراسیون والیبال، در گفتگویی اشاره کرد: «مردم دوباره با والیبال آشتی کرده‌اند.» او بر این باور است که باید با نگاهی منطقی و آینده‌نگر به مسیر پیش روی تیم نگاه کرد. او هدف نهایی را حضور روی سکوهای المپیک می‌داند؛ مسیری که بی‌تردید با تلاش، صبر و ثبات همراه است. سال‌ها هر شکست و ناکامی نام ولاسکو را در ذهن‌ها زنده می‌کرد و خیلی‌ها با حسرت از او یاد می‌کردند؛ اما حالا وقت آن است که از آن دوران عبور کنیم. اگر ولاسکو معمار اوج گرفتن والیبال ایران بود، پیاتزا را می‌توان استاد کار یا حتی آشپز ماهری دانست که با مهارت، ترکیبی نوآورانه از استعداد ایرانی و شیوه‌های مدرن اروپایی خلق می‌کند؛ گویی پیتزای اصیل ایتالیایی را با مواد درجه یک وطنی طبخ می‌کند تا موفقیت را به سفره والیبال ایران بیاورد.