ایده‌های تازه در مذاکرات هسته‌ای رم: گفت‌وگو درباره مدیریت مشترک تأسیسات غنی‌سازی ایران

مدیریت مشترک تأسیسات غنی‌سازی ایران

دور تازه‌ای از مذاکرات هسته‌ای میان ایران و آمریکا در شهر رم برگزار شد و موضوعات مهم و متفاوتی نسبت به گذشته روی میز قرار گرفت. براساس ادعای یک گزارش خارجی، ایران ضمن تأکید بر حفظ زیرساخت‌های هسته‌ای خود، پیشنهادی برای مشارکت کشورهای خارجی در مدیریت تأسیسات غنی‌سازی ارائه داده است.

در این گفت‌وگوهای دیپلماتیک که با میانجی‌گری عمان و در خانه سفیر این کشور انجام شد، سخن از آن بود که ایران حاضر است بخشی از ظرفیت و سطح غنی‌سازی خود را همانند توافق سال ۲۰۱۵ کاهش دهد اما تأکید دارد هیچ بخشی از تأسیسات راهبردی خود را تعطیل یا تخریب نخواهد کرد. پیشنهاد مدیریت مشترک، که در محافل دیپلماتیک از آن سخن گفته می‌شود، می‌تواند راهی برای ایجاد شفافیت بیشتر و کاهش نگرانی‌ها درباره ماهیت برنامه هسته‌ای ایران باشد؛ احتمالی که به ویژه برای دولت آمریکا و رئیس‌جمهور ترامپ می‌تواند دستاوردی متفاوت‌تر از توافق پیشین محسوب شود.

از سوی دیگر، شماری از مقامات و مشاوران آمریکایی نسبت به هرگونه توافقی که اجازه حفظ ظرفیت غنی‌سازی به ایران را بدهد، تردید دارند و تأکید می‌کنند که دستیابی تهران به سوخت هسته‌ای می‌تواند زمینه‌ساز افزایش خطرات شود.

با این حال، برخی تحلیل‌گران با اشاره به راه یافتن مذاکرات به مرحله بررسی‌های فنی، آن را نشانه واقع‌گرایی طرفین دانسته‌اند و معتقدند وارد شدن بحث‌هایی چون ذخیره‌سازی اورانیوم یا انتقال مازاد آن به کشوری ثالث، می‌تواند نقطه عطفی در روند مذاکرات باشد.

در جریان این گفت‌وگوها، مسئولان ایرانی بار دیگر تأکید کردند وارد گفت‌وگو درباره هیچ موضوعی خارج از پرونده هسته‌ای نخواهند شد و تنها در چارچوب منافع ملی حاضر به پذیرش محدودیت‌هایی در سطح و میزان غنی‌سازی هستند، مشابه آنچه در برجام مقرر شده بود.

در پایان نیز مقامات آمریکایی، هرچند واکنشی صریح نسبت به برخی پیشنهادات نشان ندادند، اما اذعان کردند که مذاکرات اخیر در فضایی مثبت‌تر از قبل برگزار شده و گفتگوهای تخصصی بیشتری در روزهای آینده در مسقط پایتخت عمان انجام خواهد شد.

با وجود تمامی این تلاش‌ها، تردیدها نسبت به سرنوشت نهایی این نشست‌ها همچنان باقی است و برخی صاحب‌نظران تاکید می‌کنند بدون یک چارچوب سیاسی و توافق دیپلماتیک پایدار، حتی بهترین تفاهم‌های فنی نیز ضمانت اجرایی کافی ندارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *