چهار سرمربی و یک نیمکت سرد؛ یاسین سلمانی، ستاره‌ای در سراشیبی خاموشی

Yasin Salmani, a star on the decline of silence

دو سال پیش، نام یاسین سلمانی به‌عنوان یکی از آینده‌داران فوتبال ایران در تیترها برق می‌زد؛ اما امروز، همان هافبک سابقاً پرانرژی پرسپولیس، در آستانه فراموشی است. ظاهراً از لحاظ جسمی آماده است، اما انگیزه و ذهنیت رقابتی لازم را از دست داده؛ چیزی که برای بازیکنی ۲۳ ساله در تیمی چون پرسپولیس، خطرناک‌تر از هر مصدومیتی است.


از فریاد هواداران تا سکوت کامل روی نیمکت

در آغاز فصل گذشته، زمانی که خوان کارلوس گاریدو هدایت پرسپولیس را بر عهده داشت، هواداران بارها از روی سکوها فریاد می‌زدند: «یاسین را بازی بده!» و رسانه‌ها هر هفته درباره غیبت او سؤال می‌کردند. گاریدو همواره با اکراه پاسخ می‌داد؛ زیرا حقیقت ساده بود: سلمانی آماده نبود و نمی‌توانست خود را به ترکیب تحمیل کند. با برکناری گاریدو و حضور کریم باقری به‌عنوان سرمربی موقت، سپس ورود اسماعیل کارتال و بعدها وحید هاشمیان، انتظار می‌رفت شرایط او تغییر کند، اما اتفاقی نیفتاد. چهار سرمربی متفاوت، با عقاید گوناگون، هیچ‌کدام نتوانستند به یاسین اعتماد کنند.


از مصدومیت رباط صلیبی تا افت روحی

سلمانی در تابستان ۱۴۰۲ پس از کش‌وقوس‌های فراوان به پرسپولیس پیوست و زیر نظر یحیی گل‌محمدی با گلزنی مقابل فولاد خوزستان خوش درخشید. اما در دیدار مقابل گل‌گهر دچار مصدومیت رباط صلیبی شد و فصل برایش تمام شد. پس از بازگشت، هواداران انتظار داشتند دوباره بدرخشد، اما در فصل ۱۴۰۳/۰۴ تنها در ۱۴ بازی و حدود ۴۰۰ دقیقه فرصت بازی یافت.


چهار سرمربی، یک نتیجه

در میان این مدت، چهار سرمربی (گاریدو، باقری، کارتال و هاشمیان) روی نیمکت پرسپولیس نشستند، اما هیچ‌کدام سلمانی را جزو مهره‌های کلیدی تیم ندانستند. این بی‌اعتمادی مشترک نشان می‌دهد مشکل او فراتر از تاکتیک است؛ مشکل انگیزشی و ذهنی که بازی او را بی‌روح کرده.


تمدید قرارداد در سکوت؛ یک فرصت دوباره

درحالی‌که بسیاری تصور می‌کردند جدایی سلمانی در پایان فصل قطعی است، باشگاه پرسپولیس در ۱۸ تیر ۱۴۰۴، به‌طور رسمی تمدید قرارداد او برای دو فصل دیگر را اعلام کرد. هرچند برخی منابع از «شرط و شروط شخصی» سلمانی برای ماندن خبر دادند، اما باشگاه هیچ‌گاه این گزارش‌ها را تأیید نکرد.


کاپیتان‌ها رفتند، یاسین ماند

در فهرست خروجی پرسپولیس، حتی نام دو کاپیتان قدیمی تیم، امید عالیشاه و وحید امیری دیده شد، اما یاسین در حاشیه امن باقی ماند؛ بی‌سروصدا، بی‌رقابت، و بی‌اثری در نتایج تیم.


پایان باز؛ فرصتِ آخر

سلمانی هنوز جوان است و دو فصل دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد. اما اگر در این مدت نتواند نشان دهد که شایسته پیراهن سرخ است، آینده‌ای نه‌چندان دور ممکن است فقط یک حسرت همیشگی برایش باقی بگذارد. فرصت در پرسپولیس کوتاه است، و ستاره‌ای که نتواند خود را بازسازی کند، خیلی زود از یاد هواداران خواهد رفت.

بیشتر بخوانید: پرسپولیس در تله تساوی؛ پنجمین مساوی و دوباره گل علیپور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *