حادثه انفجار در اسکله شهید رجایی نگرانی‌های بسیاری را از نظر محیط‌زیستی ایجاد کرده است. این انفجار علاوه بر خسارات مالی و انسانی، ممکن است اثرات زیست‌محیطی گسترده‌ای به دنبال داشته باشد. از آنجایی که این اسکله یکی از مراکز اقتصادی کلیدی در حمل‌ونقل دریایی و صادرات و واردات کشور محسوب می‌شود، هرگونه آسیب به محیط زیست دریایی در این منطقه می‌تواند تبعات منفی بلندمدتی به همراه داشته باشد.

یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها، نشت مواد شیمیایی یا سوخت‌های فسیلی به آب‌های خلیج فارس است. این نوع آلودگی‌ها می‌تواند اکوسیستم محیطی منطقه را به شدت تحت تأثیر قرار دهد و به حیات آبزیان صدمه بزند. آلودگی‌های نفتی و شیمیایی نه تنها ماهیان و دیگر موجودات دریایی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، بلکه بر کیفیت آب و زنجیره غذایی منطقه نیز اثرات منفی می‌گذارد.

همچنین، دود و گازهای ساطع‌شده از آتش‌سوزی ایجادشده در این انفجار می‌تواند به آلودگی هوای محلی منجر شود و سلامت افراد حاضر در منطقه را تهدید کند. این موضوع به‌ویژه برای کارکنان اسکله و ساکنان مناطق اطراف می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند.

کارشناسان محیط‌زیستی بر این باورند که مدیریت بحران و اقدام سریع برای جلوگیری از گسترش آلودگی‌ها ضروری است. هر تأخیری در مهار آلودگی ممکن است باعث افزایش خسارات و صدمات غیرقابل جبران به محیط زیست شود. اقدامات پاکسازی، نظارت مداوم بر کیفیت آب و هوا، و جلوگیری از نشت مواد خطرناک باید در اولویت قرار گیرد.

این حادثه همچنین ضرورت بازنگری در سازوکارهای ایمنی و مقابله با بحران در سواحل کشور را برجسته می‌کند. باید تضمین شود که تمامی اسکله‌ها و بنادر مجهز به تجهیزات پیشرفته برای مهار آلودگی‌ها و مدیریت بحران باشند تا از بروز چنین حوادث و پیامدهای بعدی آن جلوگیری شود.

در مجموع، انفجار در اسکله شهید رجایی تنها یک حادثه صنعتی نیست، بلکه هشداری جدی درباره اثرات جانبی چنین رویدادهایی بر محیط زیست است. مقابله با عواقب این حادثه نیازمند همکاری بین نهادهای محیط زیستی، اقتصادی و مدیریت بحران است تا از پیامدهای بلندمدت این اتفاق کاسته شود.